Inilah antara (sekadar beberapa sahaja yang mampu di UL) papan impian (dream board) pelajar sekolah kami. Kepada mereka semua, berusahalah agar semua impian itu akan tercapai. Namun begitu, apa yang admin musykil adalah impian pelajar-pelajar lelaki. Tiada satupun dream board siap dengan sempurna. Nak kata tak tau buat atau tak ada impian adalah mustahil. Tapi itulah hakikatnya. Dalam usia remaja ni kebanyakkan mereka tiada fokus. Minda mereka terawang-awang. Tanpa tujuan yang pasti. Samar dan hampir kosong. Untuk menyatakan impian/cita-cita mereka pun, mereka kurang pasti dan kurang yakin.
Selain daripada itu, kebanyakkan daripada mereka terlalu terpesona kepada sesuatu yang berkait dengan media sosial. Gedget-gedget, i-pad, i-pod yang canggih merupakan impian utama mereka.
Admin yakin, jika diadakan pertandingan dan benda-benda tu lah hadiahnya, pasti mereka berebut menyertainya.
Sebenarnya ada lagi beberapa dapatan hasil daripada aktiviti membuat dream board ni. Semuanya amat berbeza dengan impian/keperluan ketika zaman admin seperti mereka dulu. Wang adalah satu daripadanya. Admin berani menyatakan bahawa keperluan wang kebanyakkan daripada mereka dalam sebulan sama banyak atau lebih berbanding dengan gaji bulanan yang admin terima ketika mula bekerja sebagai guru pertengahan 80an dulu. Itu anak remaja. Fikirkanlah. Kerana wang, macam-macam perkara boleh berlaku.
No comments:
Post a Comment